In lijn met de vraag van het Leuvens beleid, engageert de ontwikkelaar zich in dit woonproject een belangrijk aandeel geconventioneerde koopwoningen aan te bieden. Van de 30 woningen in het gebouw zijn 24 eenheden ontwikkeld als dergelijke betaalbare huisvesting, beschikbaar voor specifieke doelgroepen die de stad wenst te ondersteunen.

Op een doorgedreven rationele wijze zoekt het ontwerp naar economische efficiëntie. Het ontwerpwerk focust zich daarom op een evidente essentie: de gepaste inplanting, het optimale ruimtegebruik en de juiste schaal. Door de gevoeligheid voor zijn context beoogt het project de generiek die dreigt in economisch bouwen te overstijgen. Waar de compacte planorganisatie zuinig omspringt met ruimte in de woningen, zet het ontwerp in op een kwalitatieve inplanting van het gebouw en een genereuze relatie met de omgeving om ruimtelijkheid in het project te brengen. Het gebouw nestelt zich als een vanzelfsprekendheid langs de afbuiging van de Dijle-arm en laat de bewoners optimaal profiteren van het uitzicht over het water. De nieuwe informele doorsteek langs de noordgevel van het gebouw, over de Voer heen richting Valkenplein speelt in op de zachte stedelijke doorwaadbaarheid, eigen aan de stad en deel van de aangename leefkwaliteit van Leuven. Het laat kinderen uit de buurt toe de actieradius van hun spel te vergroten doorheen dit zachte netwerk. Vermeldenswaardig hier is de samenwerking met het Vlaams Gewest, via de VMM, om wonen aan de opengemaakte waterlopen op een kwaliteitsvolle wijze mogelijk te maken. Ook onder andere de aanleg van een zachte groene oever tussen zuidgevel en Dijle kadert volledig in deze visie. Een spel van metselwerkverbanden en kleuren geeft de gevel een hedendaags ‘wallpaper’-effect en draagt bij tot de eigenheid van het project. Binnen het strikte vocabularium van economisch bouwen, met gebruik van courante bouwmaterialen maar met specifieke detaillering, ontstaat een ‘markant’ gebouw, een ‘sprekende’ gevel in het straatbeeld.