De wijk Nieuw-Sledderlo ligt op enkele km’s van het centrum van Genk. Het stadsbestuur nam het initiatief om na te denken over toekomstmogelijkheden van de onvoltooide satellietstad en haar omgeving. Deze projecten zijn de concrete architectuurrealisaties in het veel ruimere masterplan “LO2020 Sledderlo” opgesteld door Buur/Bas Smets, een stedenbouwkundig actieplan dat met de hulp van subsidies uit het stadsvernieuwingsfonds tot stand kwam. Ondertussen zijn de eerste twee bouwfases van 158 sociale woningen opgeleverd en bewoond, ter vervanging van afgeschreven appartementen. De architecten hebben, binnen de stringente richtlijnen van de VMSW, de zoektocht naar kwalitatieve architectuur gemaakt met inzet van beperkte middelen.

De aparte geschiedenis van Nieuw-Sledderlo maakt dat het een wijk is die moeilijk te categoriseren valt. Niet interbellum tuinwijk, niet modernistische hoogbouwwijk, niet 21e-eeuwse verkavelingswijk. Maar wat is het dan wel? Een boswijk, misschien? En hoe verschilt wonen in een boswijk dan met wonen in een stad of in de cités? Hoe kan het bos toegeëigend worden, welke delen zijn publiek, collectief, of privaat? En welke activiteiten kunnen er een plaats in vinden? Al vijftien jaar wordt door een brede alliantie – stad Genk, Nieuw Dak, Stebo, ontwerpers, buurtbewoners – gewerkt aan antwoorden op deze vragen. Vragen met als inzet het identificeren en versterken van de eigenheid van Nieuw-Sledderlo. Wij geloven dat deze plek veel meer is, dat ze een eigenheid heeft die ingezet kan worden als drager van vorm en betekenis voor Nieuw-Sledderlo. Dat de zuidelijke rand een bos kan worden om in te wonen, maar ook een ruimte die (maak-)activiteiten herbergt en waar het aangenaam wonen is tussen buren.